Sisli Perde Şiiri - Zübeyir Yazıcı

O son gün,
O solduğum gündü,
Son soluduğum ben olarak nefesimi,

Ben olarak, son kez nefes alıp vererek
O yerde bırakmıştım ben, benliğimi
Sana bendeki senliğimi,

Sende yer bulmak için kıvranan
Sancılı bedenimi, hayalimi...

Ve ne düşündüysem
Ve ne olduysa o an yakmak geldi içimden bir an sigaramı,

Dümdüz etti beni gözlerin ve ezip geçerek mesnetsizce acılarımı,
Sabırsız tekerleği gibi zamanın haykırdı senden uzak kalmışlığımı, sana adanmışlığımı

Gururum işte o an hep uzanmış yatar oldu geride,
Seni sevmişliğim yaşama sevincime gölge,
Hangi anı yaşadıysam,
İşte sevinemedim bu yüzden hiç gönlümce,

Biten bir hikayenin son sayfasındaydım,
Bir kahır, bin ızdırap gibi, yüreğimin ortasına bakışınla bıraktığın maytap,
Geleceğime kiraladı sisli ve karanlık bir perde.