Hep hüsranda insan!..
Oturmuş, ağlayan avare bir mazlumu, yetimi, mülteciyi kim dinler?..
Silen silkinen duygular, neden baktın gözlerine der gibi seslenir aynandan.
Ve şimdi!..
Kendine s/öz verilen Meclis’lerde gönlümüz.
Kuru ve kara kibir y/arasında hasretin.
Yıkılmış sevginin bestelediği dizeler.
Dedi: düş içime sır olsun müsveddeler.
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Devamını Oku
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
