Bir değil bin adet, vurun kelepçe
İçimden geçeni, yazın dilekçe
Artık koşmak için, yok bir gerekçe
Ben bir insanım, hakkıdır insanın gülümsemek
Usulca, yavaş yavaş, adım adım ilerlemek
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta