Geçiyor günlerim benim de.
Dönüyor akrebin iğnesinde zaman.
Tabutum giderek küçülüyor, küçüldükçe küçülüyor
Neredeyse bir çukura sığacak.
Omuzlarımda eriyor bu yalnızlık.
Giderek ağırlaşıyor varoluş ve kayganlaşıyor sisi.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta