Yokluk içinde büyüdüm çıplak ayakla yürüdüm
Sırtıma çaput bürüdüm giyinmeye sıram geldi
Aç kaldım benzim sarardı mide boş gözüm karardı
Bende yokken elde vardı doyunmaya sıram geldi
Çok ezildim çok horlandım canımdan bezdim darlandım
Üzüntüden hastalandım sevinmeye sıram geldi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta