İnsan kuru bir dal misali suya güneşe muhtaç
Su hem cellat hem hayat olabilir kendince
Fazla verildi mi su can alır dozunda hayattır
Güneş yakar kavurur dinç tutar sağlam kılar
Ama gonca döndü mü güle güneş cellattır
Kızıl gül zifiri gece gibi tutuştumu kararır
Nasıl aydınlıktı gece
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Devamını Oku
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta