Akıl...
Bir pusula gibi içe dönük,
Mantık...
Evrenin nabzını duyan kalbin dili,
Bilim ve fen...
Hakkı arayan ruhun göğünde yıldızlar gibi parlar.
Ve işte…
Bu arayışa yönelen her öz, İNSAN olur.
Sevgiyle yoğrulmuş bir bakış,
Merhametle sarmalanmış bir söz,
Vicdanın sesiyle titreyen bir yürek
Ve ahlâkın gölgesinde yürüyen bir niyet…
Bunlardır İNSAN’ı insan kılan derin sırlar.
Hak bir ışıktır,
Hukuk onun yolu,
Adalet ise o yolda açan ilahi bir çiçektir.
Rızalık…
Kâinatla uyumun sessiz onayıdır.
Bu dengeyle yürüyen, İNSAN’ın ta kendisidir.
Ve alın teri…
Toprağın duasına karışan kutsal bir su gibidir.
Emek…
Zamanla örülmüş görünmez bir duadır.
Helâl kazanç ise
Kalbin göğe açılmış avuçlarıdır.
İNSAN, sadece var olan değil…
Varlığına anlam katandır.
Her adımında Hakk'a yaklaşandır.
Ve her nefesinde sonsuzluğa sorular fısıldayandır.
Kayıt Tarihi : 17.6.2025 22:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!