yitik duyguların karmaşıklığı içersinde
bir sarmaşık solmak üzereydi henüz.
ve ona dokunan her el
dayanılmaz bir acının doruğundaydı sanki.
işte ben o an öptüm onu,
sonsuzluğun ardına sığınarak...
Kayıt Tarihi : 7.3.2001 15:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!