Şimşeği yarıp geçen gözlerin

Şimşeği yarıp geçen gözlerin,
Aklımda uzayıp gidiyor yüreğime,
Ellerinin ellerimden uzaklığı
Soğuk bir rüzgar estiriyordu
Gül donanmış iç mevsimlerimde
Kırağı çalıyor bu üşümüşlük
Güllerim bir bir dökülüyordu
Kimsesiz sahip kalıyorsam da
Sevgimi büyütüyordum
Daha bir anlamlı adımlarımı atıyordum
İşte o zaman hayata
Hüzün geçidine giden yollarda
Cam parçalarını hissetmiyordum
Kanımdan resimler yapıyordum sana

Benim hiç değilse gittiğim yerlere
Sığamayacak kadar büyük sevdam oluyor
Nereye gitsem yüreğimde onu taşıyordum
Ameleliğin böylesine can kurban diyordum
Yaşanmışlık ve mecburiyetler
Törpülüyordu hayatımızı
Çocukken daha mutlu sanıyorduk kendimizi
Oysa her zaman çocuktuk
Hem de en yaramazlarından
Bu çocukları çabuk büyütüyordu zaman
Kızamıyordum yaşanmışlığa
Sadece seninle bir solukluk durak istiyordum zamanda

Durup durup akıyordum sana
Sen olmasan da
Bu tuzlu coğrafyam
Teninin yağmasını bekliyordu
Kurak topraklarına
Sevdaya dair yetişecek çok fidan vardı
Kurumaya yüz tutmuş.

Bu mecburiyetlerde cumhuriyete düşüyordum
Hep seni arıyordum
Ay ışığı zamanlarda
Suya ne zaman yıldız düşse
Sen o kadar gerçek oluyordun
Ben su kadar ağlıyordum
Kimsesiz seyirliklerde

Namlunun ucundan farklı gözükür ya dünya
Tadını almadığın ısırgan bile tatlı gelir insana
Uzaklıklarda olmak sevdiğinden
Dağ kadar acıtır yüreğini insanın
Zamanda denksizliklerden bıktım
Tek atımda vurun düşürün beni sevdama
Kanlar içindede olsa
Bir kavuşmanın çığlığı bağırır yüreğimde

Şimşeği yarıp geçen gözlerin
Bildiğim tek ezberim……

Tüm uzaklıklarda
Tem sensizliklerde
Tüm zamansızlıklarda
Dökülüp kalırsın bir yazının sonunda…..