Simitci Çocuk...
Sabahtan önce başlar iş
Güneş kalkmadan uyanır simitçi
çocuk,
Alıp koltuğunun altına tepsisini
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bazı çocuklar hayatı çok şanslı yaşar.Bazılarınınki ise simitçinin gibi şimdi bu şansmı kadermi.Niye herkes eşit değil ki yoksa zamanmı kötü böyle bir değil binlerce duyarlı yürek olsa belki simitçininde kaderi değişirdi.Yüreğine sağlık...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta