Ölüm bile vız gelirken yüreğimdeki acıya,
Birden durdum duruldum, sanırım ben kederden yoruldum.
Kanmışlığın zehiri hücre hücre yayılırken ruhuma,
Bir damla su ile, kimbilir ne ateşlerden korundum.
Yalnızlığına kıyamayıp, çoğalttım seni kendimle
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta