Şimdi ıslanmak vardı seninle nisan yağmurunda
Soğuğa inat buharlar yükselmeliydi üstümüzden
Vurmalıydı içimizin yangını dışa
Şimdi ıslanmak vardı seninle nisan yağmurunda
Kaldırımlara saçak altlarına kaçışan insanlara inat
Dimdik ortadan yürümeliydik herkes deli derken
Şimdi ıslanmak vardı seninle nisan yağmurunda
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta