Babamın durduk yerde ağladığı yaşlardayım
altmış beş bahar gördüm artık katıksız bir hazandayım
karakışlardan geçtim güneş kadar sıcak yazlardan
hayallerim gerçekti gerçeklerimse hayal
yere göğe koyamadığım insanlardı
içime sinmeyenlerde
çoğunu bir bir sevdim kimi derin yer etti içimde
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta