Ervah-ı ezelde kanıma giren gözlerin
Mahkum topluyor şimdi sehpalardan
Zincirleri çoktaaaan kırmış dudakların
Çoktaaann azat olmuşsun zindanlardan
Büyüyor insanlığın umudu ellerinde
Özgürlüğe yol buluyor inançlı ayakların
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
Devamını Oku
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
