Yalnızlıklar yalınayak geziniyor kör kuyularda
Kuyular parçalanıyor kimliğiyle çatışan yağmurlarda
Yağmurlar,sonsuzluk perçemlerinde asılı en son umutlarla
Umutları unutan insanlık,efsunlara sığındılar batıl inanışlarla
İnanışlar insanlar için bir umut ipi,gökyüzü mavilişin sonsuzlukta yanışı
Sararmış şiirler gibiydi meskenler,donuk likalardan geçiyor yaşayışlardan
Şiirler insanların duygularıyla aheste aheste nirvanaya uzanışı
Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta