Silemedim Şiiri - Harun Ertaş

Silemedim, silemedim seni...
İnan ki hala ilk günkü gibiyim;
Biraz ondan, biraz bundan
Virane, bitap düşmüş şehir gibiyim

Unut diyor; insanlar, uzaklar, yakından...
Gittin ansızın benden sessiz sedasız
Sustu... Siz “gelmez” diyin
Ben yine ölümden ümit bekleyeyim

Öyle bir gün gittin ki benden...
Senin saçlarında çiçekler açmıştı
Gözümdeki esinti, kasırga olmuş
Tüm renkler solmuştu kan yüreğimden

Gençliği çalınmış bir çocuk gibiyim
Baya hüzünlü biraz da neşesiz
Sessiz ve karanlık biri gibi
Biraz derbeder ve matem tutmuş gibi

Ölüm değilse bizi ayıran—
Sen hiç gelme artık
Onca sebep yokken de gittiysen
Başından beri ikimize de yazık