İstanbul, şimdi renk renktir;
Sırtlar; baştan başa yeşil, pembe, mor, erguvan, leylâk
Boğazın suları lâcivert,
Güneş pırıl pırıldır, bilirim,
İstanbul, şimdi masallar kadar güzeldir
Ve masallar kadar uzak...
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
'Bir İstanbul yağmuru, ıslatır, geçer düşümü,
İçimde kurumuş bir çamur kalır, çatlak...
Sen, ey İstanbul! Ey uzaktaki sevgili!
Ne kadar zormuş meğer günleri saymak... '
İstanbul'a hasret bir yüreğin özlemini, ancak İstanbul'da yaşıyan ve ayrı kalanlar anlar. İstanbul her ne kadar kalabalık da olsa, onun havası bir başka doldurur ciğerleri. O havayı soluyup, orda çocukluğunu ve gençliğini yaşayanların, İstanbul deyince burnunun direkleri sızlar.
Çok güzel ifade edilmiş bir şiirdi. Saygılarımla kutluyorum efendim. Tam puan.
Rengârenk ve çiçeklerin, hüznün koktuğu bir şiir. Alıp götüren...İçimize ince bir sızı dolduran...Çok duygusal bir yüreğin seslenişleri...Sağolun, tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta