hayatın bir köşesinde sıkıştırılmışız
ne isteklerimizin sınırı belli, nede yapabildiklerimiz bir ölçekten fazla
hayallerle sıkıştırıyoruz kendimizi
aşkı bile sıkıştırıyoruz
doya doya yaşayacakken
birden dört duvar arasında sıkışmış buluyoruz kendimizi
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta