düze yazdım içimin eğrisini
aynı minval üzere dereleri düz gittim
kısır döngüsünde denizin sıkıştıkça karalar
şeffaf labirentleri özlerdi uyuyan mâr
kıyılarak çıktım kendimden emanet bir güneşe
ki pusudaydı bilmezdi ağlamayı
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
