Şiire Düştüm
Bir kadın yürüyordu karanlıkla sabah arasında,
omzunda yılların yorgunluğu,
avuçlarında kırılmış dualar vardı.
Sustuğu yerden başlamıştı anlatmaya
gözleriyle, kaşlarının arasına sıkışmış bir sızıyla
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
ŞİİR, İNSANIN YAŞAMINI BİÇİMLENDİRDİĞİ VEYA DÜŞÜNCEDE ÜRETTİĞİ KURGUDUR. BUNUN ENGÜZEL ÖRNEĞİNİ OKUMA HAZZINI ALDIM. TEBRİKLERİMLE...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta