**Şiircağız** Şiiri - Kubilay Enginol

Kırma kimsenin kalbini, olur mu?
Yüreğine de oturma!
Gönüllerde sedef tahta otur,
Hoşlanmayanlara aldırma.
Sürükle, kâh bir martının arkasından
Dalsın gitsin hülyalara.
Kâh soluk sokak lambalarıyla uyansın,
Girsin yine rüyalara.
Aşık etme kendine kimseyi,
Sonra üzüntülere garkolmasın!
Aramasına da gerek yok
Zaten sen kendin aşksın.
Bir genç kızın defterine yazıl mesela
Duygulanarak okusun
Mahşere kadar değilse bile,
Sararmış sayfalarda hep durursun.
Yazıl her zaman yürekten gelen fırtınayla,
Yazıl her zaman aynı tempoyla,
Her tanen bir gül yaprağına.
Yanında bir damla daima,
Ben değilim ama farkında...