Ey milletimin lahzada halkettiği ordu!
Baktın ki bir bütün bir vatan elden gidiyordu,
Boğdun coşarak düşmanın gayzını kanda..
Derler ki, esaret denilen halka cihanda
Bir geçti mi hür boyna, asırlar kıramazmış;
Bir secde eden, bir daha baş kaldıramazmış!
Ancak sen o zinciri söküp kırmayı bildin;
Gökten geniş alnınla ne taptın, ne eğildin.
Dünya seni sehpaya çekerken gözü bağlı;
Mağlubu o gün gördü cihan galip edalı..
Bir taştı, fakat, benliğin en sonra kabından,
Sarsıldı cihan kükremiş arslan gazabından.
Çarpıştın ölümlerle, boğuştun heyecanla;
Sildin kara gözlerden akan yaşları kanla!
Memnun kapanır gözlerim ölsem de vatanda;
Madem ki cihan neş'eli, madem ki bu anda
Seyretmede bir kafile Türk ordularından,
Şarkın ebedi fecrini İzmir sularından!
Şiiri Değerlendir
TÜM YORUMLAR (7)