Şiir tükenmez işte, yandıkça içerde ateş.
Küller soğumasaydı,mısralardı kıtaya eş.
Ben savrulan küllerinde, zerreye razı iken.
Kalem sayfaya hasret, sayfa kaleme uzak.
Bin elem çekerdi gönül, bin ağrı vız gelirdi.
Mısra visale ererken, kafiye süküt bulurdu...
Belkide kelimeler,bitmeyen mısralar, erdi visale şimdi
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta