Şiir tükenmez işte, yandıkça içerde ateş.
Küller soğumasaydı,mısralardı kıtaya eş.
Ben savrulan küllerinde, zerreye razı iken.
Kalem sayfaya hasret, sayfa kaleme uzak.
Bin elem çekerdi gönül, bin ağrı vız gelirdi.
Mısra visale ererken, kafiye süküt bulurdu...
Belkide kelimeler,bitmeyen mısralar, erdi visale şimdi
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim