şiir nöbette
ah! yanan şairin ardından, yakılan ağıt; acı çığlık; sagu
gök tanrı umay için her yakarış, kam alevi değil, o tabu
mor şafağı kanatan-o yitik sesleniş-o içsel yakarış, sela
şiir tufanı-ölü eti-doğanın acı diyeti-son şans-hayat abu
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
kitaplar ve şairler yakılmasın diye...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta