Ben senin en çok neyini öpmek isterdim biliyor musun şiir kokulum. Ne dudaklarını, ne yanaklarını, ne boynunu, ne ellerini ben senin en çok yaralarını öpmek isterdim. Şefkatli buselerimle tüm acılarını içime çekercesine.
Parmak ucu yürüyorsun yarınlarına.
Düşüncesiz düşüncelerle.
Dalgın gözlerinde hayal kırıklıkları.
Neyseleri takıyorsun dudak çukuruna.
Ben senin en çok hüzünlerini bilmek isterdim.
Yıllarca gizlediğin kimseye gösteremediğin. Hüzünlerinden öpmek isterdim.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta