ölüm bize sefa ölüm bize düş müydü anne
baktıkça duvardaki resmine gözlerimin rengi soluyor
köreliyor nefsim güneşin batışında esmerleşiyor yüzüm
acılardan sarhoş halsiz düşüyorum geceye
nefes olan göklerine asılmış salkım saçak bulutlar
matemini bürünmüş yengisi sessiz çınarlar
Hüznünü dağlara savuran
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı
Devamını Oku
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta