Şiir bahçesi Şiiri - Evren Dalgıç

şimdi şehir suskun;
hafiften bir bozgun sokaklar.
el ayak çekilmiş,
sanki benden başka kimse;
bu rüzgarda eğilmemiş.
bir ben yeniğim;
bu taptaze ayrılıkta,
ve bir ben ağlamalıyım;
sessiz bir kaldırımda.

çocuksa çocuğum bugün,
oyuncağımı kaybetmişsem kime ne.
kime ne;
ağlıyorsam dökülmüş her yaprağıma.
ve uçmadan üstelik daha gökyüzünde
kaybetmişsem maviliğimi kime ne.

ancak ağlarım ben
ve yanık bir türkü bilirim o kadar.
bir takvime bakar;
bir yetim hayallere dalar bu gözler.
gelişine gün sayar;
dilekleri ellerinde öylece bekler.
bir geleceğim de yeter gönlüme
şiirler dökeceğim yolllarına senin.
yok bende gülden bahçeler..

(Ankara 2006)