Kelimesiz cümlelerle başlamıştı merhaban,
Gözümün alamadığı bir izdi ilk hediyen.
Hayalet bir bulutun yağmuru gibiydin,
Hissedip görememenin acısıyla yağıyordun içime.
Tarifin için sözlükleri tararken,
Bir afet çıkageldi içimden.
Dar hafsalamın dostu kalemim,
İsyan etmişti mürekkepe.
Taklidini yapan çizgileri
Boyayamıyordu.
Kokundan bir gölge çökmüştü üstüme,
Her nefeste devriliyordu gökyüzü.
Çiçeklerle konuşur olmuştum artık,
Dua ediyorduk onlarla, kokun aks etsin diye.
Kendimi eksem çıkar mıydın acaba?
İçimdeki tohumunu kaldırabilir miydi topraklar?
Toprakla beraber adını ararken,
Seni duyan bulutlarda döker miydi içini?
Kayıt Tarihi : 8.10.2025 17:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!