Çocukluğumdan bilirim,
Kelimelerle vuruş karış oynamayı;
Arkadaşlar misket taşır ceplerinde
Ben; Ahmed Arif, Necip Fazıl,
Cemal Süreya’yı…
İnceden bir yağmur yağar
Şiir olur her yanım,
İliklerime kadar şiir
Yıkar beni annem
Ağlarım.
Tütün gibi sarar sarar içerim,
Hece hece, cümle cümle içerim
Tiryakiyim ağam, tiryaki!
Bitince yeniden sarar, yeniden içerim
Şiirlerdeki sevdaları bilirim ben,
Şiir gibi sevdaları bilirim,
Öyle öğrendim sevmeyi
Ve ben, öyle öğrendim
Kelimelerle ağaçlara tuvaller çizmeyi.
Kayıt Tarihi : 3.3.2011 17:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!