Şiir Şiiri - İslam Kılıç

dur dedim zamana

dur dedim

avazım çıktıkkça bağırdım
...
dur dedim de

ne akrep ne yelkovan dinledi beni

gözyaşlarım döküldü toprağa

bir allahın kulu gelip silmedi

o an yalnız olduğumu anladım bir kez daha

geçen her saniyenin beni yalnızlığa ittiğini

ve yalnızca şiirlerimin beni teselli ettiğini

o an bir kez daha anladım.

sonra boş duvarlara bakıp

dolu dolu hayeller kurdum

gerçekleşmesi imkansız

gerçeğin ötesinde

ümit dolu hayaller kurdum...

sonra o hayallerde kayboldum.

ufak bir çocuğun

şehir kalabalığında kaybolması gibi.

gözü yaşlı dolaştım durdum

kendime geldiğimde ise zaman hayli geçmişti.

ve herşey bir anda eski haline dönüvermişti

elimdeyse bir kağıda aktarılmış hayallerim

dizelenmişti

ve onlara

çoktan şiir denmişti..