Şiir #2 Şiiri - Osman Balcı

Kerahatine düşmüşken aşkın, saati suçlayacak kadar sevmektir benimkisi.
Kırbaçlıyorken ilham uğruna perilerimi, arzunun çeperine rastlıyorum.
Raylanıyor hayat, kavga ediyor yazgı ile.
İsmin olmayan bir yola girmemek için direniyor melekler.
Silkenen nur akıllarının tozlarını topluyor, dünyanın çölleri.
Yükseliyorken sevgim arşa, düşüyor üstüme zamanın külleri.

Karabasan hizmetkârı oluyor fikrinin, o bile seni anlatma derdinde.
Sensizlik ağacının zulüm dolu yapraklarını çiğnetiyorum uğultudan böceklerime.
Kavgalandı demirler çekiçle, yeraltının madenleri seninle ezilmeyi kıskandı.
Çarşında bir esnaftı dünya, senli fikirleri satan.
Evrense senindi zaten, nefeslerinle boğduğun.

Parmaklarıma geçirdim okyanuslarından bir alyans.
Seninle sulanmak, nemlenmek; seninle ebedî bir şans.
Dolu bir intihar kışkırtısı şeytandan, şahdamarımda ise ölümü pençeleyen korkumdan avans.

Yasaklandı adım başka dillerde, yasaklandı dilim başka adlara.
İmzanı attın çoktan üstüme, ipine sarıyor rüzgârların beni.
Kalelerimsin; öfkemden beni bana fırlatan toplarıma karşı.
Alaşımısın feyz ve diyarların yıldızlaştığı dudaklarımda, bâtınısın gökyüzünün.
Zâhiri ise ben; raks ediyor taslakların bende.
Bense raks ediyorum taslaklarında; nihai bir biçimde sırlanıyor içerim.
Marifetin fiil kolusun, cenazesini taşıyorsun kötülüklerin.
Şaibeden şiirleri görünmez kılan ihtişamın sahibisin.
Dilekler tutulurken, uğrunda tutulmak istediği sensin.
Savunmasını yapan sensin cennetin; avuçlarında çiğniyorsun cehennemi.
Bunaldı zebâniler, borç vesveseler çıkardı ceblerinden.
Hiçbirine kanmadım, aşkından bir suya kandığım kadar.

Bedenimden sesler yükseliyor; demiştim ya, bestekârımsın.
Bakışlarınla tellendi kalbim, yüklendi aşktan notalarla.
Adını andı, taştı kevserler dilimden ve şereflendi anlatına anlatıcı olmakla.

Terledi kader, çarkın sömürdü senle sensizlikleri, yoruldu hayat.
Yaşamak zaten senin yollarından bir hat; çürüyemem ya da olamam bayat.
Ölüme senden çizilmiş koca bir fakat; Azrail’e bakışlarından bir tokat.
Önceden cenneti tatmış olmak, galiba sınavsız bir tezat.