Şiir - 1 Şiiri - Aziz Kerem Tuna

Belki güneş tepedeyken, doğrulurken yatağımda,
Yeni bir şiir takılır, ıslık çalmayı unutan dudaklarıma,
Sövüp saydığım korkaklıklarıma inat,
Bir gamzenin kokusuyla.
Öyle zemheri bir aymazlıktan,
Çeke çeke burnumu,
Ciğerlerime dolar belki yaşanmamışlıklarım,
Yarım kalan tüm sergüzeştlere selam olsun.
Kemirirken içimi hala bu korku,
Patlayabilir miyim bir meydanın ortasında,
Bir kıvılcım yokken ortada,
Yoksa barut kokusu karışır mı leş kokusuna.
Şiir yanımdan vurulmaktan hiç yıkılmadım ben,
Engerekler, çiyanlar gezerken ayaklarımın altında,
Ve burnumda şimdi bir gamzenin kokusu,
En karanlık inzivalardan,
En mülteci göz yaşlarım göğsüme düşmek için can atarken,
Yırtarcasına boğazımı fısıldayabilir miyim?
En iyi şiirlerimi yazabilir miyim?
En güzel küfürlerimi edebilir miyim mesela?
Şimdi ben, bir araya getirebilir miyim,
Parça pinçik ettiğim cesaretimi.
Öylece, masum gülüşler istiyorum sadece,
Bir davaya hizmet etmeden,
Yok olmadan tümüyle,
Sessiz ve tüm gücüyle…