Sigaramın Işığı Şiiri - Fatih Sasol

Bir sigara için çıkmışımdır balkona,
O harlı çakmaktan bir dal daha yanar.
Sokak ışıkları vardır yolun karşısında,
Ben sigaramın ufacık ışıyla burada.
Yudum yudum içmişimdir, birer birer dertlerimi,
Sanki kurtuluyor gibi harmanlayıp dumanımla.
Tekrar ve tekrar semaya üflemişimdir,
Benden en uzak yıldızların yanına.
Ne acı ki baharı nasıl geçti görmediğim,
Yanımdaki bu bitki ne zamandır kurudur?
Sigaramın ışıyla onu, biraz tenvir ettim,
Umarım korkmayacak kadar ölüdür.

Son yudumumda belki, belki sondan bir önce,
Bu ufak aydınlığın sonuna doğru gelince,

Üflerim mermer taşa düşen, hala harlı o külü,
Peşisıra peşinden uzunca bakar gözlerim.
Göremem hem yanmış hem de sönmüş o külü,
Anlarım sigara ben olmuşum arıyorum ölümü.