Sigaramı yakıyorum
ve seni çekiyorum ciğerlerime...
Sayende, her gün biraz daha ölüyorum
Nefesim kesiliyor
Boğuluyorum dumanına çaresizliğin…
Sessiz bir halde
Sensiz bir halde
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta