Şifrenin Peşinde Şiiri - Sinan Bayram

Mona Lisa’nın gülüşüyle başladı fısıltı,
Bir sırrın nabzı attı Louvre’un taşında.
Zaman, parşömen gibi kıvrıldı ellerde,
Bir kelime eksik — bir tanrı fazla.

Gölgeler, bilgiyle yıkanmış mumlar,
İnancın kemiğiyle aklın bıçağı çarpışır.
Her harf bir anahtar,
Her gözyaşı bir şifreye dönüşür.

Kutsal olan ne?
Kan mı, kelime mi, resmin ardındaki sessizlik mi?
Tanrı belki bir çemberin içindedir,
İnsan o çemberin merkezinde — çizgiyle bölünmüş bir sonsuzlukta.

Da Vinci’nin kalemi, tanrısal bir mercek gibi,
İnsanı Tanrı’ya değil,
Tanrı’yı insana çevirir.

Bir gülün dikeninde gizli kitaplar vardır,
Ve bilgelik, bazen
Bir kadının gülüşünde saklanır.

Sinan Bayram