Sıfır Şiiri - Nergis Ünlüçay

Canım çok sıkılıyor bir nedenim yok,
Ya da eskidi hepsi;
Bilmek kandırmıyor.
Batan bir kıymık gibi kendini sızlatıyor akisler,
Ben nerde dursa gölgede kalıyor,
Bir dalga bulup geçiyorum en çok kendimle,
Sırını sökünce aynanın,
Benzemez bir cam kalıyor,
Görüntüsüz varlığı, saydam duruşu
Yok sayılıyor.
Parçalar bütüne varmıyor,
Eklesem benden başkası yok,
Bir çarpı daha bana,
‘Sıfır yutan eleman’
Hayat beni yuttu