“Sus” dedi “kapat şu lanet çeneni be kadın” diye bağırdı adam.
Kadın, köşeye cenin şeklinde pusmuş, için için ağlıyordu. Saçları darma duman olmuştu, yüzü morluklar içindeydi. Yaşları yanaklarında kurumuştu ve yaşsız bir içli ağlama hakim olmuştu yüzüne.
Adam, odanın bir o tarafına, bir bu tarafına sinirli adımlarla gidip geliyor, bir yandan da küfürlerle bağırıyordu:
“Lanet olsun sana da varlığına da. Amına koyduğum orospusu, seni aldığım güne sokayım!”
İçini çekerek ağlayan kadın, duyulur duyulmaz bir sesle:
“Ben mal değilim, beni sen almadın, ben aptallık ettim.”
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.