kimseye dönük bir yüzü yok ki içimdeki şiddetin.
gizlenmiş yarasalar sadece,
gece görüyor gözleri.
yollarını, ay a dönerek buluyorlar yüzlerini
ve ağaçlara küçük çentikler atınca
yapraklar dökülüyor.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta