Ankara’da Yaşamak Lazım...
Ankara, güzel başkent, gönlümde taht kurmuş,
Tarih kokan sokakların, ruhumu sarmış, yoğurmuş.
Gimat’ta bereket var, ekmek bol, pazar ucuz,
Her sokakta bir hatıra, her köşede bir huzur.
Karanlık gecelerde bir yıldız gibi parlayan,
Zorluklarla dolu bir hayatı göğüsleyen,
Sen, annem, acının en derinlerinde,
Şefkatinle sardın tüm yaralarımızı.
Çocuk yaşta yetim kalan,
Anne, Nerdesin?
— Canım Anneme Hasretle…
Anne, nerdesin, neredesin ey nurdan melek,
Sensiz her mevsim kurak, her nefes emek.
Gönlümde açmıyor gül, soldu yaprağım,
İyi ki doğdun arkadaşım,
İyi ki varsın yanımızda.
İyi ki doğdun arkadaşım,
Nice mutlu yıllara.
İyi ki doğdun arkadaşım,
Kardeşimiz, sırdaşımız,
Arif Hoca’nın Eski Yol Arkadaşına Veda,
Yenisine (Beyaz Buluta) Merhaba
On iki yıl geçti, hatıralarla,
Yollar aşındı, yıllarca sabırla.
Bir dost misali hep yanında,
Yaz geldi çiçekler hep sarardı
Gelmezsem kahveye senden sorardı
Kaza yapmış yanakları morarmış
Ölürken bile gözleri ve dudakları bizi ararmış
Çok özledim seni arkadaş
Ashabın İzinden
Hz. Hamza olmaya yürek gerek,
Yiğitçe dimdik, korkusuz gerek.
Zulme karşı durup hakkı savunmak,
Ölüm pahasına safını korumak.
Kemal Amca’ya
Kravatlı şair, sitelerin yıldızı,
Mobilya ustası, gönlün avcısı.
Gözünde gözlük, elinde çayı,
Sigara dumanında saklı duası.
Asıl Ölen İnsanlık
Sustukça büyüyor zalimin zulmü,
Kan ile yazılmış bu kirli suçu.
Dünya seyrederken kör, sağır, dilsiz,
Ölen yalnız çocuk mu? Asıl ölen biz!
Asım'ın Nesli
Bir meşale yak geleceğe, kalk ve doğrul ey nesil,
Ufuktaki puslar dağılsın, seninle bitsin bu zil!
Bir adım at ki, sarsılsın karanlıklar yerinden,
Sana yollar selam duracak, cihan bulacak düzen!
elinize yüreğinize kaleminize sağlık.