Hayatın yarısı gözün ölüşü
Kalmaz kaş altından mâvi gülüşü
Ne bir feri kaldı nede görüşü
Ekrana bakacak gözlerim gitti..
Sallanırsın sanki içmiş keş gibi
Dikiş tutmaz yaramın
Bezlerini yamattım
Kullanılmış zamanın
Gözlerini kapattım
Ben dalmışım rüyaya
Bana öyle bakıp durma
Şu nâçiz kalbimi yorma
Göremedim ! Neden sorma
Gözlerimin içi yorgun.
Bilmem neyi bekler durur
Ey ceylân bakışlım nedir bu halin
Benimle değişti mâkus talihin
Gönlümde asılı resmin tuâlin
Baktıkça gözümden dökülenimsin
Sözüm içimdeki deli gönlüme
Başımda yalnızlık ,nasıl kurtulsam,
Derken bir gönülde yerimi bulsam
Kendimden uzakta sana tutulsam
Ömrüne ben kaçsam çıkarır mısın?
Söyle bir ben miyim canını sıkan
Yalanlar hâkkı koğdu
Bu düzen halkı boğdu
Gözün aydın İstanbul
Nur topu zammın doğdu..
Hiç kimse bir başına
Hasret dağ oldu Mehmedim
Allâhtandır merhametim
Gülüşünle Cennetimdin
Gözyaşında Cehennemim..
Kara bulandı âlemim
Körebe oyunu oynarcasına
Sağımı solumu ebeliyorum
Derin uykulara dalarcasına
Gözlerimi , sana söz! yumuyorum.
Canımın cananı nefreti bastır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!