Şeytan Azapta Gerek Şiiri - Barış Yeşiltaş

ŞEYTAN AZAPTA GEREK


Karanlık bir yolda yitip giderken,
Kulağıma fısıldar sahte sözlerini.
Bir serap misali düş kurdururken,
Şeytan azapta gerek, dedim içimden.

Gözlerim perdelendi, kalbim daraldı,
Yalanla süslenmiş sözler sarardı.
Hakikat ateşi ruhu kavradı,
Şeytan azapta gerek, dedim içimden.

İyilik bir ışık, kötülük dumandır,
İnsanın kalbinde gizli kumandır.
Kim şeytana uysa sonunda yanar,
Şeytan azapta gerek, dedim içimden.

Vicdan terazisi şaşmaz bir ölçü,
Hakkın yolunu bul, hakikat güçtür.
Nefsin zincirini çöz, kurtul ondan,
Şeytan azapta gerek, dedim içimden.

Dost görünüp nice kinler besler,
Göz boyar, kalpleri ateşe keser.
Gerçek yüzü çıkar, hileler eser,
Şeytan azapta gerek, dedim içimden.

Sabırla bekleyen kazanır günü,
Adalet er geç bulur hükmünü.
Karanlığa karşı yak nurlu sözü,
Şeytan azapta gerek, dedim içimden.

İyiler susarsa kötüler güler,
Hakkı haykırmayan zulme yer açar.
Küfre eğilenler sonunda yanar,
Şeytan azapta gerek, dedim içimden.

Her tuzak kuran kendi düşer,
Hakikat keskin bir kılıçtır elde.
Yanlışla yürüyen kaybolur dinde,
Şeytan azapta gerek, dedim içimden.

İnsanlık yolunda sınav çok çetin,
Sabır ve merhamet açar her kapıyı.
Karanlıkla biter sahte bir sevinç,
Şeytan azapta gerek, dedim içimden.

Ey gönül, haktan ayrılma, dimdik dur,
Nefsin oyununa sakın boyun eğme.
Gerçek erenlere bir tek sözüm var,
Şeytan azapta gerek, dedim içimden.

YAZAR: BARIŞ YEŞİLTAŞ
TARİH: 23.09.2025
SAAT: 09:30