Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Menteşe desem,
Felahiye desem,
Kayseri desem…? Bilip cikarabildiniz mi? Ben,
Köyden ilçesine, ilçesinden şehrine tek tek ömrüme nasip olan hayata kiminde merhaba dedim dogdum, kiminde hava; su, toprak, ateş.. ne varsa sebebine oynadım; eglendim, büydüm,
Kiminde büyük köprülerden geçtim bazı. Bazı da üflesen uçar şeylere takıldım kaldım.
Ya kör karanlığında yattım kesatın, ya da bir tutam insan sesinde sabahın olmasını bekledim.
Sonra günlerden birgüne, teker üstü koltu ...
