Seyfet Bozçalı Şiirleri - Şair Seyfet Bo ...

Değerleri yitirdik,değersizler baş oldu.
Zalimin zulmü arttı,gözlerimiz yaş doldu,
Saygısızlıklar arttı,sevgi saygı yok oldu,
Olana göz yummadan çareler bulunmalı! ...

Seri katiller çıktı,mazlum canlar alındı.

Sokakta soyuluruz,görende dur demiyor.
Artık bana necilik kanımıza işledi.
Koca bir münibüste bir cepçi iş başında,
Tüm yolcular görüyor,kimsede dur demiyor...

Bir market soyuluyor,bir insan dövülüyor.

Kaç yıl oldu bu ayrılık yetmez mi?
Göz yaşlarım pınar oldu dön gayrı.
Kızın,oğlun artık yetişkin oldu,
Beni suçlu biliyorlar dön gayrı.

Hem analık,hem babalık şaşırdım,

İnsan umursamaz, telâş alemde! ..
Haksız haklı olmuş,mazlum elemde…
Fitne,fesat sarmış, dört bir yanını! ..
Tek hatıra kalmış kırık, kalemde.

22.01.2007 Gebze

Yalan dünya için koca bir ömür
Kıymetsiz şeylerle mahvoldu gitti.
Nice hayellerle kurduğum hayat,
Yok oldu gün be gün eridi gitti...

Mal servet zenginlik,hepisi yalan,

Açtım gönül kapısını,
Davet ettim hepisini,
Nasihatın hepisini,
Alın dedim dostlarıma...

Kor olan yurt sevdasını,

Seni tanımak için yazıp her gün bir şiir,
Geçirmek ömrü yalnız sana dair sözlerle.
Sırlarını çözerek gönül bahçende,yol,yol
Yoluna güller sermek,gelirse gelsin ölüm...

Ümidinin bittiği Yerde yeni bir ümit,

Bilseydim bu kadar zor olduğunu,
Bunca uzun yıllar küs dururmuydum?
Meydan mı verirdim bu olaylara!
Hasretliğin böyle zor olduğunu...

Boyun bükmezmiydim sitem etmene,

Açarım ellerim göyün yüzüne,
Kırışık alnından seccaden öpsün.
Riyakar,sahtekar kul öpmesinde,
Kavrulmuş,çatlamış topraklar öpsün...

Yıldızlar eğilsin tutsun elinden,

Toprağa düşen tohum, gün gelir meyve verir.
Ümitle rahmetinden,çıkan yağmur yağarsa,
Hak,adalet gözeten,sonunda mutlu olur,
Tüm karanlık içinden,tekrar güneş doğarsa.....

12.05.2007