Seyfeddin Karahocagil Şiirleri - Şair Se ...

Yüreğimiz yangın dünya karanlık
Efendime muhtaç bütün insanlık
Bekletme nolur şöyle bir anlık
Ravzadan alda gel nur seher yeli

Yaradan aşkına sayarsan hatır

Bir ruya gördüm çok,pek çok sevinçli bir ruya;
Öğretmen olmuşum,cennet gibi bir köye vermişler guya.
Minimini talebelerim var.
Birinin ismii Suna,
Diğerlerinin; Fatma,Recep,Engin,Tuna,
Oynuyorum onlarla çocuk gibi,

Ömür; üç adım.
Dünyaysa; üç gün.
Sağlık; üç nefes.
Zenginlik; üç lokma...
Öylemi dersin ha? ...

Dağlar gördüm sede yurdum,
Vatan, vatan der yükselir.
Eteğine çadır kurdum,
Her taraftan kokun gelir.

Tepeler çamla bezenmiş,

Bakarsın bir ninni söyleyen ana,
Aşkına ağıtlar yakan sevgili
Her çukurda yaşla dolu bir çift göz,
Ağlayarak yola bakan sevgili..

Otları okşayan şefkatli bir el,

Yağmur yağmış, güneş aşmış,
Kıvrım kıvrım loş sokaklar.
El alemle dolmuş taşmış,
Sen yok, ben yok boş sokaklar.

Sevmem

Edebim el vermez kusura bakma
Göbekten aşağı vurmayı sevmem.
Muannit değilim kafayı yorma
Kervanı yokuşa sürmeyi sevmem.

İmanı, hayayı, vicdanı soyduk
Kendi gemimizin altını oyduk
Allah rızasını yan cebe koyduk
Bize ne olduysa bunlardan oldu...

Evrim dedik, devrim dedik devirdik

Sıra sıra dizilmiş bakın taşsız mezarlar,
Bir millete tarihi, işte bunlar yazarlar.

Kedersiz bir köşemi şu yemyeşil yamaçlar?
Acep eğlencedemi sarmaş dolaş ağaçlar?

Saçlarındaki gibi siyah,
Göz bebeklerindeki gibi karanlık,
Boşlukta yankılanan 'ahh' o kadar yanık,
Gözlerim ıslak,ıslak,
Akan yaşlarım bulanık,
Gönlüm harap,yorgun,