Seyfeddin Karahocagil Şiirleri - Şair Se ...

Özürcüler Zümresi size ders vermek gerek
Ermeninin zulmmünden neyi biliyorsunuz? ..
Çıkmışsınız ortaya hümanistim diyerek
Siz kimsiniz, kimlerden özür diliyorsunuz? .

Bak şimdi soruyorum; Proflar ve yazarlar

Bir matem bitmeden biri geliyor,
Kâbuslar ardarda geri geliyor,
Nerden çıktı geldi bu menhus adet,
Olurmuymuş katillere merhamet,
Şimdi bak; idamın yeri geliyor...

Bir mektup var koyden;
Gara gara satırlar...
Hasso yazmiş Memo' nun deduğuni
Ogumayi o bilur ya koyde yalnuz...

Bu yıl çift dogurmuş gatırlar,

Ne gözlerinde millet, ne gönlünde Vatan var
En olmadık çirkefe düşünmeden batan var
Kendiliğinden olmaz, erbabı var muhakkak
Şeytandan da ustaca, bir nesli aldatan var..

Sefahat mezbelesi bir mahşer yeri gibi

Dikkat et kardeşim ileriye bak
Güvenle tuttuğun dal kırılıyor
Dal kırılıyor.
Belki de beklenen yiğit çıkacak
Dünya sallantıda, yer yarılıyor
Yer yarılıyor...

Dalmışım uykuya
İnsanlık bu ya
Gördüm o gece
Garip bir rüya.
.
Alaca karanlık

Gözümde yaşlar,
Akmaya başlar,
Bağrımda taşlar,
Sensizim ondan,
Sensizim ondan..

Gençtim senin gibi yaşım onyedi
Aşık oldum bir nigâra Seyfeddin.
Pirler bade verdi vuslat yok dedi
Yazilmişim Bahtı kara Seyfeddin..

Aşkın ateşine yandım ha yandım

Uyan ey mümin uykudan,
Saçilıyor rahmet sana.
Seherde şefaat eyler
Ol habibi Ahmed sana.

Nur iner arşı aladan,

Ey nefis! . Gururu, kibiri bırak,
Ben sana kusursuz kul demedim ki; ..
Demedimse çalı, çırpı, pıtırak,
Bülbüle göz kırpan gül demedim ki; ..

Bilirim, günahın başından aşkın,