Şeyda Kaya Şiirleri - Şair Şeyda Kaya

Esaretin kendi içinde olsa da çok güçlü kalbindeki senlik ! Minnetsizliğinle benzer bir akıbetin paydasıyız' isabetle muhtemel geçmiş en acı kaybımız... Nihayetini erenlerle yarım kalan öyküler yazmak nafile! En fazla ne olabilir ki dediğimiz her şey olduysa hayatta; gamsız şiirler yazmak namımıza gölge! Olsun sen yine umut şarkıları söyle

Ruhu var şehrimin...bazen mavi bir sevda taşır sedâsın da , yüzünü sever gibi , öper gibi avuclarını...ruhu var şehrimin hırçın bir gri! uğultusu kulaklarında rüzgarının...ruhu var şehrimin sarı sıcak kapattığında gözlerini bütün yorgunluğunu alıp götürecek!ruhu var şehrimin, rengarenk her bir anı her gününe kızar her gününe aşık olursun! Ruhu var şehrimin yaşadın mı bırakamazsın !
Ruhu var şehrimin,bir édası, gösterişsiz ama görkemli bir kadın gibi, kaprisli belki de... ruhu var şehrimin yorgun sevgili... sevdikçe sevesin geliyor

Eze eze geliyor aldanmışlığın öfkesi, tarumar olmuş kalbimin her hücresi, neden diye sormaya cesaretin var mı ? Döke saça insan seviyoruz, söve söve dert anlatıyoruz, yorulduk demeye gurur yetmiyor

Sonbahardan kalan hüzün kıştan kalma bir ayaz! gel sen bana bir' baharda' seninle umudumuz olsun

Yıkıldım sesim çıkmıyor, yardıma kimse gelmiyor, karanlıktayim ,ellerimi hissetmiyorum, bağırıyorum duyan yok ,yardıma kimse gelmiyor, çaresizliğim ve ben yavaş yavaş ölüyoruz, soğuk kum yığınları içinde soluğum kesiliyor, beklemek hiç bu kadar acıtmamıştı canımı, umudum ve ben yavaş yavaş ölüyoruz,

Çoklarda kayboluyoruz hep ,çok seviyoruz diye çok Üzülüyoruz mesela, çok kazanmak için çok kaybediyoruz, çok öfkelendiğimizden çok susuyoruz...çoklarla başladığımız yollarda çokça azalıyoruz,çok büyük laflar edip çok büyük enkazlar kaldırıyoruz,çok güzel sevdiğimizden çok güzel nefret ediyoruz,azlara çokların galip geldiğinden habersiz, çoklarla gömülüyoruz

Deli olmak marifet cihanda! Gülü zikreder deli gönül mürşide can sorulmaz! Ayrışmakta değil keramet,Bir olmayı becerebilsek eğer;gönüller derviş olur

Dalları kırılmış ülkemin,canı yanıyor toprağımın, taş taş üstünde kalmamış , hırçın bir rüzgar savurmuş evlatlarını,tufana kapılmış, kanıyor! koynunda evladı can vermiş analar, kardeşler, babalar...,Sarmaktan başka çaremiz yok yaralarımızı!kahirlanma benim yüreğinde kor taşıyanim !sen bükme o asil boynunu , ne depremlerden çıktık beraber, asırlardır sarsılmadı gövden!ecdadima tarih, evladıma beşik,milletine sevda! Yorgun kahramanım gururlu başım! ben sana deli ,sen bana yurt..biz ölsek te sen bin diril !

Geldim gidiyorum, ehlilestim mi bilemiyorum,ne kavgayı bıraktım ne kör sağır olmayı ,geldim gidiyorum olgunluk çağının deminde! çocukluğun zirvesinde, sorsan 70 lik bir yürek, kör topal ceset! izahı yok mizahi var, geldim gidiyorum ehlilestim mi bilemiyorum , herkesin bîrseyiyim ama! şeyda olabildim mi diyemiyorum,

Etme sevgili! nefesine karışır pişmanlıklarım seviyorum desem yalan olur etme! Can yangınlarından aşka düşmanım,etme !sen varsın diye başka yar sevemiyorum etme!