Şeyda Kaya Şiirleri - Şair Şeyda Kaya

Bilmiyorum anlatsam anlarmisin, yada hiç anlatmasam gorürmusun kalp yaralarimi'bir yalnızlık şarkısında' nakarat olsun dye yasamasak artk hayatı'konusmadan şiirlessek...

Devamı ni yarın a sakladigim yalnızlık yok senden başka illet kapimda kaldki ayarsza balans yarna refaranssin.yokluk mokluk hakgetire benlik mi kaldi avuclarimda git ebenin örekesinde gör sevdalari

sana ömür heba etsem yetmez'Ne sen adam olursun ne ben ceza' huzura uçurduğum uçurtmalar tellere takıldı'ne senden sevda olur ne benden rüya '

Vaktin olsaydim ben' çok kısa olmak isterdim'bana kadar....birbirimize en aşık saatlerimde bitmek isterdim'.birbirimize yalan söylemeden fazla günah a bulaşmadan bitmek isterdim'vaktin olsaydı m ben! son dem olurdum herşey den dersini almış farkına varmış en olgun en hümanist hali gbi beklerdim@ve vaktin olsaydim ben' vakitsiz olurdum'herşey i tüketmiş şu saniye esas kuralına tabi gözü kara'demem o ki sevdam ver elini hiç vaktmz kalmamış casina yaşayalim belki yarın güneş doğmaz....

Esaretin kendi içinde olsa da çok güçlü kalbindeki senlik ! Minnetsizliğinle benzer bir akıbetin paydasıyız' isabetle muhtemel geçmiş en acı kaybımız... Nihayetini erenlerle yarım kalan öyküler yazmak nafile! En fazla ne olabilir ki dediğimiz her şey olduysa hayatta; gamsız şiirler yazmak namımıza gölge! Olsun sen yine umut şarkıları söyle

Ruhu var şehrimin...bazen mavi bir sevda taşır sedâsın da , yüzünü sever gibi , öper gibi avuclarını...ruhu var şehrimin hırçın bir gri! uğultusu kulaklarında rüzgarının...ruhu var şehrimin sarı sıcak kapattığında gözlerini bütün yorgunluğunu alıp götürecek!ruhu var şehrimin, rengarenk her bir anı her gününe kızar her gününe aşık olursun! Ruhu var şehrimin yaşadın mı bırakamazsın !
Ruhu var şehrimin,bir édası, gösterişsiz ama görkemli bir kadın gibi, kaprisli belki de... ruhu var şehrimin yorgun sevgili... sevdikçe sevesin geliyor

Eze eze geliyor aldanmışlığın öfkesi, tarumar olmuş kalbimin her hücresi, neden diye sormaya cesaretin var mı ? Döke saça insan seviyoruz, söve söve dert anlatıyoruz, yorulduk demeye gurur yetmiyor

Yıkıldım sesim çıkmıyor, yardıma kimse gelmiyor, karanlıktayim ,ellerimi hissetmiyorum, bağırıyorum duyan yok ,yardıma kimse gelmiyor, çaresizliğim ve ben yavaş yavaş ölüyoruz, soğuk kum yığınları içinde soluğum kesiliyor, beklemek hiç bu kadar acıtmamıştı canımı, umudum ve ben yavaş yavaş ölüyoruz,

Çoklarda kayboluyoruz hep ,çok seviyoruz diye çok Üzülüyoruz mesela, çok kazanmak için çok kaybediyoruz, çok öfkelendiğimizden çok susuyoruz...çoklarla başladığımız yollarda çokça azalıyoruz,çok büyük laflar edip çok büyük enkazlar kaldırıyoruz,çok güzel sevdiğimizden çok güzel nefret ediyoruz,azlara çokların galip geldiğinden habersiz, çoklarla gömülüyoruz

Deli olmak marifet cihanda! Gülü zikreder deli gönül mürşide can sorulmaz! Ayrışmakta değil keramet,Bir olmayı becerebilsek eğer;gönüller derviş olur