Sevmeyi Bilmeyen Gözler Şiiri - Turgut Uzdu

Gözyaşları doldurur giden sevgilinin yerini
Acılı bir denizdir yürekli sevdalar
Bütün sevdalar yürekte sanılır ancak
Önce gözler aşık olur kara sevdalara
Gözyaşıyla tanışmamış gözler sevdaları göremez
“Ağlamayı bilmeyen gözler sevmeyi de bilmez.”
Fırtınalar kopar, isyanlar başlar
Karaya vurur mutlu sanan gemiler
Yalnızlık adasında bir meçhul güzel
Gözyaşıyla tanışmamış gözler güzelleri göremez
“Ağlamayı bilmeyen gözler sevmeyi de bilmez.”
Okşamalı saçlarını, gözlerinde ışık olmalı sevdalının
Ellerinde güneş, yüreğinde eş, dilinde türkü
Açarken gönül bahçelerinde rengârenk güller
Gözyaşıyla tanışmamış gözler gülleri göremez
“Ağlamayı bilmeyen gözler sevmeyi de bilmez.”
Her ayrılık iki yalnızlığı getirir
Her yalnızlık bekler, başka bir yalnızlığı öldürür
Dilerim Rab’bim ağlayan gözleri güldürür
Gözyaşıyla tanışmamış gözler duaları göremez
“Ağlamayı bilmeyen gözler sevmeyi de bilmez.”