Ne zaman sevmeye kalksam birini
haylaz bir gülüş dağıtır sevdaların çizdiği çehremi.
Arsızdır uykudan uyanan mağaramdaki çocuk
Korkmayan saflıkla verir tüm ruhunu.
Dalgalarla cilveleşen martıları andırır sevdiğim
Ürkmezliği esintilerimde baş kaldırır,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
